Το φημισμένο ησυχαστήριο του Karlovy Vary είναι ένας παραδεισένιος τόπο με θέρμες.
Κάποτε, τον καιρό που ονομαζόταν ακόμα Karlsbad, είχε μαγέψει τον Μπετόβεν, τον Σοπέν, τον Γκαίτε, τον Μπαχ και προσέφερε την ελευθερία της ηρεμίας στον Πέτρο το Μέγα και τη Μαρία-Θηρεσία των Αψβούργων, Αυτοκράτειρα της Αγίας Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας και Βασίλισσα της Γερμανίας.
Πενήντα χιλιόμετρα από τον «παράδεισο», στην επαρχία της Βοημίας, βρίσκεται το Cheb.
Μια επαρχιακή πόλη τριάντα χιλιάδων κατοίκων στις όχθες του ποταμού Όχρζε, φημισμένη για τις μικροβιομηχανικές μονάδες κλωστοϋφαντουργίας και πάνω απ’ όλα για τους απαράμιλλης ποιότητας και τεχνικής κρυστάλλους της Βοημίας που παραμένουν αναλλοίωτοι στο χρόνο.
Πριν από πολλά χρόνια, ο Βάτσλαβ Νέντβεντ, εργάτης σε ένα από εκείνα τα μικρά εργοστάσια, σηκώθηκε νωρίς το πρωί για να πάρει το λεωφορείο που τον μετέφερε στη δουλειά του και όπως κάθε μέρα, στη διαδρομή ξεσκόνισε τα όνειρά του.
Είναι από τις πολύ προσωπικές στιγμές του καθενός, απ’ εκείνες που αναπολείς μια διαφορετική ζωή, πριν η πραγματικότητα επιβάλλει τις επιλογές και ο δρόμος σε οδηγεί αλλού.
Είχε ένα πάθος ο Βάτσλαβ. Το ποδόσφαιρο. Από μικρός ονειρευόταν ότι θα γίνει μεγάλος ποδοσφαιριστής, είχε φτάσει μέχρι τη δεύτερη κατηγορία και ήταν καλός. Όχι σπουδαίος, δεν θα γινόταν ποτέ αστέρας της μπάλας, αλλά το ψωμί του θα το έβγαζε τίμια από το ποδόσφαιρο.
Ο Βάτσλαβ πολύ νέος, στο κρίσιμο σταυροδρόμι που επιβάλλει η πραγματικότητα, είχε επιλέξει την οικογένεια. Την αγάπη για τη γυναίκα του την Άνα, τη σταθερότητα, την ασφάλεια μιας δουλειάς που δεν εξαρτάτο από έναν τραυματισμό στο γόνατο και θα απέφερε σίγουρο εισόδημα.
Τα όνειρα όμως δεν σβήνουν ποτέ, τα κρατάμε καλά κρυμμένα μέσα μας, πολλές φορές δικαίως ή αδίκως τα καθρεφτίζουμε στα παιδιά μας.
Ο Βάτσλαβ το όνειρό του το καθρέφτισε στο γιο του, στον Πάβελ.
from Repress.gr https://ift.tt/38raCBC
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου